[ad_1]
خالقم اگر مواظب من است
صاحب الزمان مراقب من است
جامع المقدمات روی اوست
کسب دوریاش مکاسب من است
تا مطالبم طلب ز کوی اوست
حضرت بهشت طالب من است
آن شبی که منتهی شود به او
شب لیله الرغائب من است
مثل آفتاب پشت ابرها
حاضر من است و غایب من است
آفتاب روز و ماهتاب شب
در مشارق و مغارب من است
در نوشتن غم درونیام
اشک روی گونه کاتب من است
این همه که در غمش سروده شد
گوشههایی از مصائب من است
مستحب من نماز و روزه ست
گریه بر حسین واجب من است
فطریه نمیدهم که عمری ست
چای روضه قوت غالب من است
نه خودش نه اکبرش نه عابسش
نوکر حسین، صاحب من است
[ad_2]
لینک منبع