آفتاب روز و ماهتاب شب

خالقم اگر مواظب من است

صاحب الزمان مراقب من است

جامع المقدمات روی اوست

کسب دوری‌اش مکاسب من است

تا مطالبم طلب ز کوی اوست

حضرت بهشت طالب من است

آن شبی که منتهی شود به او

شب لیله الرغائب من است

مثل آفتاب پشت ابرها

حاضر من است و غایب من است

آفتاب روز و ماهتاب شب

در مشارق و مغارب من است

در نوشتن غم درونی‌ام

اشک روی گونه کاتب من است

این همه که در غمش سروده شد

گوشه‌هایی از مصائب من است

مستحب من نماز و روزه ست

گریه بر حسین واجب من است

فطریه نمی‌‌دهم که عمری ست

چای روضه قوت غالب من است

نه خودش نه اکبرش نه عابسش

نوکر حسین، صاحب من است